Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Goleniowie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 339/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. M.

przypisany czyn: przestępstwo kwalifikowane z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z aty. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. w dniu 11 lutego 2019 r. w mieszkaniu w miejscowości (...) (...) oskarżony użył wobec S. L. przemocy fizycznej uderzając go kilkukrotnie pięścią w twarz wskutek czego spowodował powstanie u niego obrażeń powodujących naruszenie czynności narządu ciała w postaci głowy na okres czasu poniżej 7 dni oraz doprowadził S. L. do stanu bezbronności poprzez związanie mu taśmą i podartymi kawałkami prześcieradła rąk i nóg

1. zeznania S. L.

k. 26-27, 63-64, 153-154

2. zeznania A. L.

k. 65-66, 154-155

3. protokół oględzin miejsca zdarzenia

k. 3-4a

4. protokół badania stanu trzeźwości S. L.

k. 2

5. dokumentacja medyczna S. L., protokół oględzin S. L., opinia sądowo - lekarska

k. 30, 270, k. 36-43, 78-82

8. faktura za wykonanie usługi ślusarskiej

k. 269

9. częściowo zeznania M. K.

k. 20-24

10. częściowo zeznania P. K.

k. 69-70, 301-302

2. w dniu 11 lutego 2019 r. w mieszkaniu w miejscowości (...) (...) oskarżony ukradł S. L. pieniądze w kwocie 3.500 złotych, telefon komórkowy o wartości 100 złotych oraz klucze do mieszkania

1. zeznania S. L.

k. 26-27, 63-64, 153-154

2. zeznania A. L.

k. 65-66, 154-155

3. protokół oględzin miejsca zdarzenia

k. 3-4a

4. protokół przeszukania oskarżonego

k.15-19

5. potwierdzenie wybrania gotówki z bankomatu

k. 268

6. częściowo zeznania P. K.

69-70, 301-302

3. przypisanego przestępstwa oskarżony dopuścił się w ramach recydywy zwykłej

1. odpis wyroku wydanego w sprawie o sygn. akt (...)

k. 100

2. dane o karalności oskarżonego

k. 261-262

1.1.2.

K. M.

przypisany czyn: przestępstwo kwalifikowane z art. 245 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. w dniu 11 lutego 2019 r. w mieszkaniu w miejscowości (...) (...) oskarżony groził S. L. i jego matce pozbawieniem życia w celu wywarcia wpływu na S. L. i zmuszenia go do zaniechania zawiadomienia Policji o dokonanym na jego szkodę przestępstwie rozboju

1. zeznania S. L.

k. 26-27, 63-64, 153-154

2. zeznania A. L.

k. 65-66, 154-155

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.3.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

1. zeznania S. L.

Zeznania S. L. Sąd uznał za wiarygodne. Znajdowały one w pełni oparcie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowy, tak o charakterze osobowym, jak i dokumentarnym. S. L. szczegółowo opisał przebieg wydarzeń do jakich doszło w dniu 11 lutego 2019 r. w jego mieszkaniu. Wskazał on, że oskarżony najpierw stosował wobec niego przemoc uderzając go pięścią w twarz, a potem doprowadził go do stanu bezbronności krępując mu ręce i nogi. Korespondowało to z treścią dokumentacji medycznej S. L. i wydanej w sprawie opinii sądowo - lekarskiej, w której wskazano, że S. L. mógł doznać stwierdzonych u niego obrażeń ciała w podanych przez siebie okolicznościach. Ponadto jak wynika z protokołu przeszukania w mieszkania S. L. ujawniono kawałki prześcieradła, którymi oskarżony skrępował mu ręce i nogi. Z uwagi na to, że oskarżony zamknął S. L. w mieszkaniu zabierając jedocześnie klucze, S. L. musiał zamówić usługę ślusarską polegającą na awaryjnym otwarciu zamka i dokonanie jego wymiany. S. L. podał też jakie rzeczy ukradł mu oskarżony i o jakiej wartości. W tym zakresie z jego zeznaniami korespondował zaś wydruk dokonanej przez niego operacji bankowej, który potwierdzał, że S. L. dysponował w tym czasie większą ilością gotówki. Dodatkowo, jak wynikało z zeznań A. L., analogiczny przebieg wydarzeń jak ten, który S. L. opisał w swoich zeznaniach, przedstawił on też swojej siostrze krótko po zdarzeniu. Brak było zatem podstaw by podważać wiarygodność jego zeznań.

2. zeznania A. L.

Zeznania A. L. Sąd uznał za wiarygodne. Podała ona jaki przebieg wydarzeń opisał jej brat krótko po całym zajściu, a opis ten w pełni korespondował ze złożonymi później przez S. L. zeznaniami oraz stwierdzonymi u niego obrażeniami ciała.

3. protokół oględzin miejsca zdarzenia

Ujawnione w toku oględzin ślady oraz dowody m.in. w postaci zakrwawionych kawałków prześcieradła korespondowały z tym co na temat przebiegu zdarzenia podawał S. L..

4. protokół badania stanu trzeźwości S. L.

Również protokół badania stanu trzeźwości S. L. potwierdzał przebieg zdarzenia zgodny z opisem S. L., w tym mi. in. to, że przed zdarzeniem wspólnie z oskarżonym spożywali alkohol.

5. dokumentacja medyczna S. L., protokół oględzin S. L., opinia sądowo - lekarska

Z opisem zdarzenia przytoczonym przez S. L. korespondowała także treść jego dokumentacji medycznej, protokół oględzin oraz wydana w sprawie opinia sądowo - lekarskiej, w której wskazano, że S. L. mógł doznać stwierdzonych u niego obrażeń ciała w podanych przez siebie okolicznościach. Opinia ta została sporządzona w sposób fachowy i rzetelny oraz zgodny z obowiązującymi procedurami. Została ona wydana po przeprowadzeniu badania S. L., zaś sformułowane w niej wnioski były jasne i nie zawierały sprzeczności. Ponadto, podobnie jak i pozostałe dowody z dokumentów, nie była ona kwestionowana przez żadną ze stron, a Sąd nie znalazł żadnych okoliczności, które by uzasadniały wątpliwości, co do jej wiarygodności.

1.1.2

1. zeznania S. L.

Zeznania S. L. Sąd uznał za wiarygodne również w zakresie w jakim podał jakie groźby kierował wobec niego i jego matki oskarżony oraz opisał okoliczności temu towarzyszące. Korespondowało to z treścią zeznań siostry, która potwierdziła, że S. L. był bardzo przestraszony i obawiał się spełnienia gróźb.

2. zeznania A. L.

Za wiarygodne Sąd uznał także zeznania A. L., która potwierdziła, że jej brat obawiał się kierowanych przez oskarżonego gróźb.

1.4.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

1. wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony zaprzeczył, aby dopuścił się pierwszego z zarzucanych mu czynów, jego wyjaśnieniom przeczyły jednak logiczne i konsekwentne zeznania S. L., z którymi korespondowały pozostałe zgromadzone w sprawie dowody zarówno o charakterze osobowym, jak i dokumentarnym. Oskarżony przyznał wprawdzie, że po raz drugi był u S. L. i że wówczas spożywali razem alkohol, oświadczył jednak, że nie pamięta, aby mu wtedy cokolwiek zabrał, ani też aby go uderzył. W ocenie Sądu mogło to wynikać z ilości spożytego przez niego alkoholu w tym czasie, która to ilość spowodowała, że nie pamięta przebiegu zdarzenia.

2. częściowo zeznania P. K. i M. L.

Zarówno P. K. jak i M. L. podali, że w okresie wskazanym w przypisanych oskarżonemu czynach nie było go z nimi. Oskarżony mógł zatem w tym czasie przebywać u S. L.. Zresztą on sam ostatecznie przyznał ten fakt. Dodatkowo P. K. podał, że oskarżony miał wówczas przy siebie pieniądze, ale nie wie skąd one pochodziły. W pozostałym zakresie zeznania świadków nie były wzięte pod uwagę, jako że jak sami podali nie mieli oni wiedzy odnośnie przebiegu wydarzeń do jakich doszło w mieszkaniu S. L..

1.1.2

1. wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony zaprzeczył, aby dopuścił się także drugiego z zarzucanych mu czynów, jego wyjaśnieniom przeczyły jednak logiczne i konsekwentne zeznania S. L., z którymi korespondowały pozostałe zgromadzone w sprawie dowody zarówno o charakterze osobowym, jak i dokumentarnym. Choć oskarżony potwierdził, że po raz drugi był u S. L., to jednak zaprzeczył, aby mu wtedy groził. Również to, zdaniem Sądu mogło wynikać z ilości spożytego przez niego w tym czasie alkoholu.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I a.

K. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Jak wynika z poczynionych przez Sąd ustaleń oskarżony najpierw zażądał od S. L. pieniędzy, a gdy ich nie otrzymał zaczął uderzać S. L. pięścią w twarz, a po czym związał go taśmą i kawałkami podartego prześcieradła, a następnie zaczął przeszukiwać jego mieszkanie, z którego zabrał pieniądze, telefon komórkowy i klucze. Bezspornie więc swoim oskarżony zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa kwalifikowanego z art. 280 § 1 k.k.

Nadto, zdaniem Sądu czyn oskarżonego wypełnił też znamiona przestępstwa kwalifikowanego z art. 157 § 2 k.k. Jak wynika z wydanej w sprawie opinii sądowo - lekarskiej S. L. wskutek zadanych mu uderzeń doznał obrażeń głowy naruszających czynność tego narządu ciała na okres czasu poniżej dni siedmiu w rozumieniu art. 157 § 2 k.k. Oczywistym jest zatem, że zachowanie oskarżonego wyczerpało także znamiona tego przepisu.

W tej sytuacji Sąd uznał, że pierwszy z przypisanych oskarżonemu czynów wyczerpywał znamiona dwóch przestępstw pozostających ze sobą w kumulatywnej kwalifikacji prawnej (art. 11 § 2 k.k.) tj. czynów kwalifikowanych z art. 280 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k.

Sąd przyjął ponadto, że oskarżony popełnił pierwszy z zarzucanych mu czynów w warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w art. 64 § 1 k.k., a więc w warunkach recydywy zwykłej. Zgodnie z treścią przepisu art. 64 § 1 k.k., jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, Sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Oskarżony był uprzednio karany wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 8 maja 2018 r. (sygn. akt (...)) za czyn kwalifikowany z art. 158 § 1 k.k., a więc za umyślne przestępstwo podobne do obecnie mu przypisanego, na karę 8 miesięcy, którą odbywał w okresie od 23 października 2017 r. do 8 maja 2018 r.

W konsekwencji powyższego Sąd zakwalifikował pierwszy z zarzucanych mu czynów z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z aty. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I b.

K. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

S. L. zeznał, że oskarżony groził jemu i jego matce pozbawieniem życia w razie zawiadomienia Policji o popełnionym na jego szkodę przestępstwie rozboju. Dodał, że obawiał się spełnienia tych gróźb.

W tym stanie rzeczy oczywistym było więc, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa kwalifikowanego z art. 245 k.k.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. M.

I a.

I.

Za pierwszy z przypisanych oskarżonemu czynów Sąd wymierzył mu karę 5 lat pozbawienia wolności. Czynu tego oskarżony dopuścił się działając z zamiarem bezpośrednim. Na uwzględnienie nie zasługiwały przy tym ani okoliczności jego popełnienia, ani sposób działania oskarżonego. Oskarżony w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu znajdował się wpływem alkoholu, w który to stan wprowadził się dobrowolnie. W dodatku dopuścił się on przestępstwa wobec osoby, której był gościem i w miejscu, w którym miała ona prawo czuć się bezpiecznie, bo w domu S. L.. Zachowanie oskarżonego nie było przy tym wynikiem jakiegoś impulsu, lecz było zaplanowane. Oskarżony widział, że S. L. ma pieniądze, bo mu wcześniej pożyczał. Wątpliwą jest też rzekoma motywacja, która jak podał S. L., jaka miała nim kierować, to jest chęć zdobycia środków na leczenie ciężko chorej konkubiny, skoro konkubina oskarżonego była leczona ze środków publicznych, a oskarżony praktycznie cały czas spędzał spożywając alkohol z synem swojej konkubiny. Na niekorzyść oskarżonego należało także przyjąć jego wcześniejszą wielokrotną karalność oraz popełnienie przypisanego mu czynu w warunkach powrotu do przestępstwa.

K. M.

I b.

II.

Za drugi z przypisanych oskarżonemu czynów Sąd wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Również tego czynu oskarżony dopuścił się działając z zamiarem bezpośrednim i znajdując się wpływem alkoholu, w który to stan wprowadził się dobrowolnie. W dodatku nie dość, że oskarżony dopuścił się ciężkiego przestępstwa rozboju na szkodę S. L. to jeszcze później, aby uniknąć odpowiedzialności karnej, groził mu popełniając kolejne przestępstwo. Także w przypadku tego czynu na uwzględnienie nie zasługiwał ani sposób działania oskarżonego, ani motywacja, która nim kierowała.

K. M.

II

I-II

Sąd połączył orzeczone oskarżonemu kary pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączną 5 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Ustalając wysokość wymierzonej kary łącznej Sąd miał na uwadze, że choć przypisane oskarżonemu czyny zostały popełnione w bliskim związku czasowym, to jednak godzą one w różne dobra chronione prawem. W dodatku nie można było pomiąć uprzedniej wielokrotnej karalności oskarżonego i tego, że pierwszego z przypisanych mu czynów dopuścił się w warunkach recydywy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd określił wysokość kary łącznej na 5 lat i 4 miesiące pozbawienia wolności, uznając, że orzeczona w tej wysokości kara powinna spełnić swe cele wychowawcze oraz oświadomić oskarżonemu naganność jego zachowania.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. M.

III.

I a.

Na podstawie przepisu art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł natomiast wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem rozboju poprzez zapłatę na rzecz S. L. kwoty 4.150 złotych, na którą składała się łączna wartość ukradzionych rzeczy oraz związanych z awaryjnym otwarciem i wymianą zamka w mieszkaniu S. L..

Ponadto, mając na uwadze rozmiar ujemnych następstw popełnionego przez oskarżonego przestępstwa, Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądził od niego na rzecz S. L. zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w kwocie 2.000 złotych. Ustalając wysokość kwoty zadośćuczynienia Sąd miał na uwadze ból i cierpienia psychiczne, jakich doznał S. L. w związku z popełnionym na jego szkodę przestępstwem. W ocenie Sądu zasądzona kwota jest adekwatna do rozmiarów doznanej przez S. L. krzywdy.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Dodatkowo na podstawie na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet wymierzonej jemu kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie.

Z kolei na podstawie art. 618 §1 pkt 11 k.p.k. oraz § 17 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd przyznał od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. S. kwotę 1.033,20 złotych tytułem kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 624 §1 k.p.k. zwalniając oskarżonego od ich ponoszenia w całości. Sąd uznał, że poniesienie tych kosztów przez oskarżonego byłoby dla niego zbyt uciążliwe wobec jego obecnej sytuacji materialnej związanej z wymierzeniem mu długoterminowej bezwzględnej kary pozbawienia wolności i z wcześniejszym pobytem w zakładzie karnym.

Podpis