Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Goleniowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

G., dnia 12 lipca 2023 r.

Sąd Rejonowy w Goleniowie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Aneta Iglewska-Wilczyńska

Protokolant: Sandra Niedźwiedź

po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2023 r. w Goleniowie

na rozprawie sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. kwotę 6 868 zł (sześciu tysięcy ośmiuset sześćdziesięciu ośmiu złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 24 kwietnia 2022 r. do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. kwotę 271 zł (dwustu siedemdziesięciu jeden) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

4.  nakazuje pobrać od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Goleniowie kwotę 725,07 zł (siedmiuset dwudziestu pięciu złotych siedmiu groszy) tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygnatura akt I C 327/22

UZASADNIENIE

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. wniosła zasądzenie od (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 14.468 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24.04.2022 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu z tytułu odszkodowania (k. 3 – 5).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych, z uwzględnieniem kosztów zastępstwa i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż ponosi odpowiedzialność za skutki kolizji z 24 marca 2022 r. Pozwany zakwestionował wysokość dochodzonego roszczenia (k. 38- 39).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny i zważył, co następuje :

24 marca 2022 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzony został pojazd marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) będący. Sprawca szkody posiadał polisę OC w (...) S.A. z siedzibą w W.. Ubezpieczyciel przyjął szkodę całkowitą i wypłacił kwotę 3.699,50 zł tytułem odszkodowania. Przyjął że wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym wynosiła 12 032 zł, a bezsporna wartość pojazdu wynosiła 8 332,5 zł.

Bezsporne, a nadto decyzja k. 10, kalkulacja (...) k. 11-15.

(...) sp. z o.o. 22.06.2022 zawiadomiła o przelewie wierzytelności i wezwała (...) do zapłaty.

Powód negował wycenę samochodu w stanie nieuszkodzonym i zlecił rzeczoznawcy techniki samochodowej wycenę naprawy. Zgodnie ze sporządzoną przez (...) sp. z o.o. wyceną wartość auta oszacowano na kwotę 26.500 zł.

Dowód: kosztorys k. 16-17;

umowa cesji k. 19

korespondencja k. 18

Biegły K. S. w opinii stwierdził, że uwzględniając w wariancie I zakres korekt przyjętych przez strony – 37 % określił wartość pojazdu wynosi 22.500 zł brutto.

W wariancie II opinii biegły przyjął średnią wartość korekt wskazanych w systemach eksperckich (...) i E. która wyniosła łącznie 42,5 % wartość pojazdu na dzień szkody określił na 18.900 zł brutto.

Biegły w opinii uzupełniającej podtrzymał dotychczasowe stanowisko wskakując, że opinię sporządził na dostępnym w aktach materiale dowodowym, z którego nie wynikał zły stan utrzymania pojazdu. Brak tych informacji nie pozwolił na zastosowanie ujemnej korekty. Również przedstawione do zarzutów 3 zdjęcia nie obrazują stanu pojazdu.

Odpowiadając na zarzuty strony powodowej wyjaśnił, że korekta 25 % z powodu kierownicy nie jest wartością sugerowaną przez program, a najniższą z zakresu który sięga do 65 %. Biegły przyjął wartość średnią.

Dowód: opinia biegłego sądowego K. S. z dnia– k. 88- 116 akt i uzupełniająca 148- 159.

Stan faktyczny był w dużej mierze bezsporny, ponieważ pozwany nie kwestionował swojej gwarancyjnej odpowiedzialności za sprawcę szkody ani kwalifikacji szkody jako całkowitej, także wartość pozostałości - 8 332,5 zł i faktu wypłacenia częściowego odszkodowania w kwocie 3.699,50 zł.

Pozostałe okoliczności Sąd Rejonowy ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony, których autentyczność nie budziła wątpliwości oraz na podstawie opinii wydanych przez biegłego sądowego K. S.. Ustalając wysokość poniesionej przez powoda szkody sąd oparł się przede wszystkim na jego opinii, która w ocenie Sądu została sporządzona w oparciu o wiedzę specjalistyczną, była logiczna, spójna i zawierała odpowiedź na wszystkie pytania. Opinia uzupełniająca szczegółowo odnosiła się do wszelkich zastrzeżeń podniesionych przez obie strony postępowania.

Powód na podstawie umowy cesji wszedł w ogół praw poszkodowanych związanych z przedmiotową szkodą, co również nie było kwestonowane.

Zgłoszone w niniejszej sprawie żądanie w stosunku do ubezpieczyciela – (...) Spółki Akcyjnej w W., oparte jest na treści art. 822 § 1, 2 i 4 k.c. oraz art. 19 ust 1 i art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Zakwalifikowanie szkody jako całkowitej rodzi ściśle określone konsekwencje, albowiem należne w ramach ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowanie ustalane jest metodą dyferencyjną. Metoda ta polega na ustaleniu wysokości odszkodowania poprzez pomniejszenie wartości pojazdu w stanie przed uszkodzeniem – o wartość pozostałości (wrak pojazdu). W sprawie zaś sporna była kwestia wartości pojazdu przed szkodą.

Biegły tę wartość wyliczył wariantowo: z uwzględnieniem korekty za kierownicę po prawej stronie z uwzględnieniem średnich wartości korekt przyjętych przez strony – 37 % i średnią wartość korekt wskazanych w systemach eksperckich (...) i E. która wyniosła łącznie 42,5 %.

W ocenie Sądu poprawne jest wyliczenie wartości samochodu z uwzględnieniem korekty za kierownicę po prawej stronie i średniej wartości korekt wskazanych w systemach eksperckich (...) i E., która wyniosła łącznie 42,5 %. Sąd zwrócił uwagę na to, że w pozwie nie zostały zgłoszone żadne twierdzenia na temat zamiaru korzystania z samochodu za granicą. Przedstawiona przez powoda argumentacja wskazująca na przyjęcie korekty na poziomie 25 % dotyczyła jedynie tego, że taka wielkość jest sugerowana przez system. Z treści opinii uzupełniającej biegłego dlaczego nie przyjął tej korekty i że nie jest to korekta sugerowana lecz najniższa gdy najwyższa to 65 % - k. 150. Zdaniem Sądu skoro powód nie zamierzał korzystać z pojazdu za granicą to nie było podstaw do przyjęcia najniższej korekty i słusznie biegły przyjął korektę średnią. W niniejszej sprawie nie było możliwe ustalenie stanu pojazdu (a zatem wpływu tego stanu na wartość) w inny sposób niż na podstawie kalkulacji naprawy bowiem strony nie dysponowały już samochodem i biegły mógł oprzeć się jedynie na materiale zgromadzonym w aktach.

Różnica zatem pomiędzy wartości pojazdu przed szkodą a po szkodzie wynosi kwotę 10 567,50 zł. W konsekwencji, biorąc pod uwagę dotychczas wypłaconą przez pozwanego kwotę 3 699,50 zł, Sąd na podstawie art. 822 k.c. uznał za zasadne roszczenie powoda w zakresie żądania dopłaty odszkodowania w wysokości 6 868,00 zł.

W pozostałym zakresie Sąd I instancji powództwo oddalił.

Uwzględnieniu podlegało również roszczenie odsetkowe powoda, albowiem zgodnie z treścią art. 817 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Powielenie tego unormowania zawiera art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…), stosownie do treści którego zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Powyższy przepis stanowi lex specjalis do art. 817 k.c. i ma bezwzględnie obowiązujący charakter. Sąd orzekł o odsetkach zgodnie z żądaniem pozwu ( art. 481 k.c.) zasądzając je od 24.04.2022 r.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. dokonując proporcjonalnego obciążenia pozwanego kosztami postępowania. Powód wygrał sprawę w 47,5 %. Na koszty poniesione przez powoda składała się opłata od pozwu w kwocie 750 zł, koszty zastępstwa procesowego 3617 zł i zaliczka na koszty opinii biegłego. Koszty opinii biegłego wyniosły 1359,76 zł i 365,31 zł. Pozwany zaś poniósł jedynie koszty zastępstwa procesowego w kwocie 3617 zł. Zatem na rzecz powoda od strony przeciwnej sąd zasądził 271 zł, a od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa nakazał pobrać kwotę 725,07 zł kosztów związanych z wydatkami na opinię biegłego pokrytych tymczasowo przez Skarb Państwa.

SSR Aneta Iglewska-Wilczyńska