Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Goleniowie

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym do Sądu w dniu 10 października 2012 r. powód R. K. wniósł przeciwko H. J. (1) o zwolnienie spod egzekucji rzeczy ruchomych tj. ławeczki do ćwiczeń, atlasu do ćwiczeń wraz ze sztangą i ciężarkami zajętych przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nowym Tomyślu – M. K. (1) w dniu 10 września 2012 r. w sprawie o sygn. KM 347/12 toczącej się z wniosku pozwanego wierzyciela przeciwko dłużnikowi P. G.. Powód wniósł ponadto o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł , że zajęte przez K. wyżej wymienione ruchomości stanowią jego własność , a dłużnik korzystał z nich na zasadzie użyczenia .Wskazał , że zwracał się do wierzyciela H. J. (1) z wnioskiem o wyłączenie spod egzekucji zajętych ruchomości pismem z dnia 18 września 2012 r. Na pismo powyższe pozwany nie odpowiedział.

W odpowiedzi na pozew, pozwany wniósł o jego oddalenie. Wskazał , iż zajęcie miało miejsce w dniu 31 sierpnia 2012r. , a powód obecny przy tych czynnościach nie podnosił , iż są to przedmioty stanowiące jego własność. Jednocześnie z ostrożności procesowej pozwany wskazał , iż powództwo jest spóźnione .

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 sierpnia 2011r. R. K. zakupił w sklepie (...) w G. ławeczkę do ćwiczeń ze sztangą i ciężarkami oraz atlas do ćwiczeń za kwotę 300 złotych.

Dowód:

- rachunek imienny – k. 5

Elementy powyższe składające się na siłownię znajdowały się w garażu na posesji E. G. w M. , Osiedle 3. R. K. korzystał z powyższego garażu na podstawie zawartej z E. G. ustnej umowy najmu . Umowa ta zawarta została na około tydzień przed zakupem ławeczki do ćwiczeń ze sztangą i ciężarkami oraz atlasu do ćwiczeń.

Dowód:

- rachunek imienny - k. 5

- zeznania świadka P. G. - k.31-31v.

- zeznania świadka E. G. k.82

- przesłuchanie powoda R. K. – k. 31v

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Nowym Tomyślu M. K. (1) prowadził postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela H. J. (2) przeciwko dłużnikowi P. G. ( sygn. akt Km 347/12) .

Dowód:

- akta Km 163/14 ( wcześniej Km 347/12)

- zeznania świadka M. K. (1) – k. 81-82

- przesłuchanie pozwanego H. J. (1) - k.31-32

W dniu 31 sierpnia 2012r. K. M. K. (1) pojawił się w domu E. G. w M. przy ulicy (...). Razem z K. na miejsce czynności przybył pełnomocnik pozwanego M. K. (2). W M. przy ulicy (...) zamieszkuje także córka powódki J. G. wraz ze swoja rodziną. Do dnia 4 września 2012r. zameldowany był pod tym adresem także syn powódki P. G..

W trakcie czynności dokonanych w tym dniu w domu E. K. dokonał zajęcia wielu ruchomości , w tym m.in. ławeczki ze sztangą i atlasu do ćwiczeń. Dłużnik P. G. był obecny przy czynnościach K.. Kolejny raz w domu stanowiącym własność E. G. – matki dłużnika P. G. na Osiedlu nr 3 w M. K. pojawił się w dniu 10 września 2012r . Komornik Sądowy M. K. (1) dokonał wówczas odebrania ruchomości zajętych w dniu 31 sierpnia 2012r. oraz dokonał dodatkowego zajęcia ruchomości znajdujących się na posesji stanowiącej własność matki dłużnika E. G.. W czynnościach tych podobnie jak poprzednio uczestniczył także pełnomocnik wierzyciela. Dłużnik P. G. w czynnościach egzekucyjnych w dniu 10 września 2012r. nie brał już udziału i nie był obecny w domu, w którym doszło do zajęcia. Matka dłużnika E. G. pomimo obecności w domu w czynnościach dokonywanych przez K. M. K. (1) udziału nie brała. Protokół zajęcia także nie został jej przedstawiony do zapoznania się i złożenia podpisu.

Czynności K. M. K. (1) z udziałem pełnomocnika wierzyciela w domu E. G. przebiegały w bardzo nerwowej atmosferze , niesprzyjającej jakimkolwiek dyskusjom a właścicielce mieszkania E. G. uniemożliwiono na czas podejmowanych przez komornika czynności swobodne poruszanie się po terenie nieruchomości . Nadto wiele pomieszczeń , w których dochodziło do zajęcia ruchomości otwieranych było siłą.

R. K. nie brał udziału w czynnościach K. M. K. (1) na nieruchomości stanowiącej własność E. G. ani w dniu 31 sierpnia 2012r. , ani w dniu 10 września 2012r. , nie został też zawiadomiony przez K. o zajęciu sprzętu do ćwiczeń. W czasie gdy K. dokonywał zajęć na nieruchomości w M. Osiedle (...) K. przebywał w szpitalu.

Dowód:

- akta Km 163/14 ( wcześniej Km 347/12)

- załącznik do protokołu zajęcia k. 15 akt egzekucyjnych Km 163/14 ( wcześniej Km 347/12)

- zeznania świadka P. G. - k.5

- zeznania świadka E. G.- k. 82

- przesłuchanie powoda R. K. – k. 31v.

R. K. o zajęciu przez K. siłowni stanowiącej jego własność dowiedział się po wyjściu ze z szpitala. Informację o zabraniu przez K. ławeczki do ćwiczeń ( ze sztangą z ciężarami ) i atlasu do ćwiczeń przekazała mu E. G., do której przyjechał uregulować należności za prąd. Było to po upływie około tygodnia po odebraniu przez K. w dniu 10 września 2012r. zajętych ruchomości.

Dowód:

- przesłuchanie powoda R. K. – k. 31v.

Pismem z dnia 18 września 2012 r. R. K. wniósł o wyłączenie spod egzekucji przedmiotów w postaci ławeczki do ćwiczeń i atlasu do ćwiczeń ze sztanga z ciężarami w terminie 3 dni. W piśmie tym powód wskazał , że w przypadku braku odpowiedzi wystąpi do Sądu ze stosownym powództwem .Pismo powyższe do Kancelarii (...) wpłynęło w dniu 24 września 2012r.

Dowód:

- akta Km 163/14 ( wcześniej Km 347/12)

- pismo - k. 7-8

Powództwo o wyłączenie spod egzekucji ławeczki do ćwiczeń i atlasu do ćwiczeń ze sztangą i ciężarami do Sądu Rejonowego w Goleniowie R. K. wniósł w dniu 9 października 2012r.

Dowód: bezsporne

Postanowieniem z dnia 1 sierpnia 2013r. Sąd Rejonowy w Grodzisku W. V. Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w N. wyłączył Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nowym Tomyślu M. K. (1) od dalszego prowadzenia sprawy .Obecnie postępowanie to prowadzi Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Goleniowie N. K..

Dowód:

- akta Km 163/14 ( wcześniej Km 347/12)

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo w ocenie Sądu okazało się zasadne.

Zgodnie z art. 841 § 1 i 3 k.p.c. osoba trzecia może w drodze powództwa żądać zwolnienia zajętego przedmiotu od egzekucji, jeżeli skierowanie do niego egzekucji narusza jej prawa, przy czym powództwo można wnieść w terminie miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa, chyba że inny termin jest przewidziany w przepisach odrębnych.

Sam fakt uchybienia terminowi z art. 841 § 3 k.p.c. powoduje bezwzględną konieczność oddalenia powództwa bez potrzeby oceny jego merytorycznej zasadności.

Pozwany podniósł, iż powództwo winno zostać oddalone, z uwagi na to, że pozew jest spóźniony.

W literaturze wyrażany jest pogląd, że miesięczny termin do wytoczenia powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji ma charakter materialnoprawny i dlatego nie podlega przywróceniu.

W orzecznictwie dominuje także pogląd, iż przewidziany w § 3 art. 841 k.p.c. termin do wniesienia powództwa rozpoczyna bieg od dnia, w którym osoba trzecia dowiedziała się o zajęciu w wyniku skierowania do danego przedmiotu egzekucji z naruszeniem jej prawa i chodzi tu o faktyczne powzięcie wiadomości o zajęciu a nie dzień, w którym mogła dowiedzieć się o zajęciu ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 2007 r. V CSK 275/07 nie publ.; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2010 r., sygn. II CSK 274/10, LEX nr 707865 pkt 2).

Inaczej mówiąc, decyduje faktyczne powzięcie wiadomości o zajęciu. Oznacza to, że dniem, w którym strona dowiedziała się o naruszeniu prawa, jest - według art. 841 § 3 k.p.c., - dzień, w którym strona faktycznie dowiedziała się o zajęciu przedmiotu, a nie dzień, w którym mogła się o nim dowiedzieć przy dołożeniu należytej staranności.

Badając zachowanie terminu rzeczą Sądu jest ustalenie zatem rzeczywistej daty dowiedzenia się przez powoda o zajęciu przedmiotu stanowiącego przedmiot postepowania.

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy przyjąć należy, że powód R. K. dowiedział się faktycznie o dokonanym zajęciu najpóźniej w dniu 18 września 2012 r., kiedy to wniósł pismo skierowane do K. i pozwanego o wyłączenie spod egzekucji przedmiotów w postaci ławeczki do ćwiczeń i atlasu do ćwiczeń ze sztangą z ciężarami . Sąd przyjął powyższą datę jako datę powzięcia przez powoda informacji o dokonanym zajęciu , gdyż w toku postępowania przed sądem pozwany nie zaoferował żadnych dowodów , które pozwoliły by na ustalenie innej daty powzięcia przez powoda wiedzy o dokonanym zajęciu , a w szczególności ,iż miało by to nastąpić w dniu 31 sierpnia 2012r. jak wskazywał w odpowiedzi na pozew pozwany czy też ew. w dniu 10 września 2012r. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika bowiem bezspornie ,iż powód R. K. nie był obecny przy czynnościach komornika M. K. (1) ,które miały miejsce na posesji E. G. ani w dniu 31 sierpnia 2012r , ani też w dniu 10 września 2012r. Z akt postępowania egzekucyjnego wynika również , iż K. , który ówcześnie prowadził egzekucję z wniosku wierzyciela H. J. (1) nie zawiadomił R. K. o dokonanym zajęciu. Jedyną zatem datą pewną świadczącą , o tym kiedy R. K. powziął informację o zajęciu ruchomości stanowiących jego własność , jest dzień sporządzenia przez niego wniosku o wyłączenie spod egzekucji zajętych rzeczy. W tej dacie bowiem na pewno już wiedzę o zajęciu przez K. jego siłowni posiadał.

Powód z powództwem przeciwegzekucyjnym wystąpił w dniu 9 października 2012r., składając pozew za pośrednictwem Urzędu Pocztowego, a zatem przed upływem miesięcznego terminu do jego wniesienia.

Reasumując, zdaniem Sądu pozew w niniejszej sprawie został wniesiony przed upływem miesięcznego terminu, o jakim stanowi § 3 art. 841 k.p.c.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd przyjął, że wbrew twierdzeniom pozwanego, powód wniósł pozew nie uchybiając ustawowemu terminowi, stąd pozew z tej przyczyny nie podlegał oddaleniu jako spóźniony.

W dalszej kolejności zatem należy podkreślić, że powództwo o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji stanowi środek merytorycznej obrony osoby trzeciej, której prawa zostały przez egzekucję naruszone. Powództwo ekscydencyjne, w przeciwieństwie do powództwa opozycyjnego, nie jest ukierunkowane na zwalczanie tytułu wykonawczego, ale zmierza do przeciwstawienia się prowadzeniu egzekucji z określonego przedmiotu. Podstawa do wytoczenia powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu od egzekucji występuje wówczas, gdy w toku zajęcia zostały naruszone prawa osoby trzeciej (np. dana rzecz jest własnością tej osoby), przy czym, co podkreśla się w piśmiennictwie, chodzi o naruszenie tego rodzaju, że doszło do zajęcia takiego składnika majątkowego, z którego wierzyciel nie ma prawa zaspokoić swojej wierzytelności.

W tym miejscu należy podkreślić, iż legitymacja czynna do wniesienia powództwa służy wyłącznie „osobie trzeciej”, której prawa zostały naruszone w konkretnym postępowaniu egzekucyjnym.

Powód niewątpliwie jest osoba trzecią i z tego względu przysługiwała mu legitymacja we wniesieniu powództwa.

Powód na okoliczność wykazania, iż jest właścicielem spornych ruchomości przedłożył dokument imienny w postaci rachunku ( k. 5 akt ) wystawionego przez „MOBIL –KOM A. N. na zakup ławeczki do ćwiczeń ze sztangą i ciężarkami oraz atlasu do ćwiczeń, jak również dowody w postaci zeznań świadków E. G. i P. G. , jak również dowód z akt postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko dłużnikowi P. G. ( Km 347/12)

Strona pozwana zakwestionowała ww. dokument imienny i wniosła o przeprowadzenie dowodu z zeznań A. N. właściciela firmy (...) w charakterze świadka . Pozwany jednakże pomimo dwukrotnego zobowiązania przez sąd do wskazania adresu zamieszkania świadka , pod którym możliwe będzie skuteczne doręczenie mu wezwania na termin rozprawy adresu takiego nie przedstawił . Stąd sąd zgodnie z nałożonym rygorem pominął dowód z zeznań świadka A. N.. Niezależnie od tego podkreślić jednakże należy ,iż Sąd nie miał wątpliwości co do tego ,iż R. K. zgodnie z przedstawionym rachunkiem imiennym nabył ruchomości w postaci ławeczki do ćwiczeń ze sztangą z ciężarkami oraz atlasu do ćwiczeń, tym bardziej, że tytuł własności do ruchomości będących przedmiotem postępowania potwierdzili także przesłuchani w sprawie świadkowie E. G. oraz P. G. . Sąd dał wiarę powyższym zeznaniom w ww. zakresie albowiem stanowiły one logiczną całość z dokumentami oraz pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie . Ponadto z dokumentu w postaci rachunku wystawionego przez A. N. jednoznacznie wynikało , iż to powód jest właścicielem przedmiotowych ruchomości a zatem z treści już samych ww. dokumentów zasadnie mógł wywieść tytuł właścicielski do zajętych ruchomości.

Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika zatem, iż bezzasadnie pozwany twierdził, że to dłużnik P. G. nabył ww. ruchomości i był ich właścicielem w dniu zajęcia, skoro żaden dowód na to nie wskazywał. Pozwany podnosił ponadto ,że podczas czynności K. w domu E. G. , które miały miejsce w dniu 31 sierpnia 2012r. powód R. K. był obecny i nie wskazywał ,iż zajęte ruchomości będące przedmiotem postępowania stanowią jego własność. Tymczasem ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika ,iż R. K. nie brał udziału w czynnościach K. w domu E. G. w dniu 31 sierpnia 2012r. Podobnie jak nie brał udziału w czynnościach K. w dniu 10 września 2012r. , kiedy to K. przybył na teren nieruchomości E. G. wraz z pełnomocnikiem wierzyciela celem odebrania zajętych w dniu 31 sierpnia 2012r. ruchomości i oddania ich pod dozór pełnomocnika wierzyciela. Wbrew zatem twierdzeniom pozwanego R. K. i w tym momencie nie miał możliwości wskazania ,iż zajęta siłownia stanowi jego własność. Możliwości takiej nie miał także dłużnik P. G. ,gdyż jak wynika z dowodów zgromadzonych w sprawie przy czynnościach K. w dniu 10 września 2012r, był nieobecny. Sama właścicielka posesji E. G. natomiast w momencie odbierania zajętych przez K. rzeczy była wprawdzie obecna w domu , jednakże pomimo obecności w domu w czynnościach dokonywanych przez K. M. K. (1) udziału nie brała. Protokół zajęcia i odebrania zajętych ruchomości także nie został jej przedstawiony do zapoznania się i złożenia podpisu. Twierdzenia ,w których pozwany podnosił ,że roszczenie powoda jest niewiargodne albowiem powód R. K. czy też dłużnik P. G. podczas czynności K. nie wskazali ,że ruchomości opisane w pozwie stanowią własność powoda są z uwagi na powyższe bezzasadne. Tym bardziej ,że z materiału dowodowego zgromadzonego w spawie wynika ,iż czynności podejmowanej przez K. M. K. (1) z udziałem pełnomocnika wierzyciela w domu E. G. przebiegały w bardzo nerwowej atmosferze , niesprzyjającej jakimkolwiek dyskusjom a właścicielce mieszkania E. G. uniemożliwiono na czas podejmowanych przez komornika czynności swobodne poruszanie się po terenie nieruchomości , a wiele pomieszczeń , w których dochodziło do zajęcia ruchomości otwieranych było siłą.

W ocenie Sądu zatem zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na przyjęcie , iż powód wykazał w sposób niebudzący wątpliwości, że ruchomości zajęte przez K. w postaci ławeczki do ćwiczeń ( ze sztangą i ciężarami ) oraz atlasu do ćwiczeń stanowią jego własność, przeto skierowanie do niego czynności egzekucyjnych w sprawie z wniosku pozwanego przeciwko dłużnikowi naruszyło jego prawa.

Powyższe okoliczności pozwoliły przyjąć, że powództwa oparte o treść art. 841 § 1 k.p.c. okazało się uzasadnione i podlegało uwzględnieniu.

Przedmiotowe postępowanie egzekucyjne, obecnie jest prowadzone przez Komornika Sądowe przy Sądzie Rejonowym w Goleniowie N. K. pod sygn. akt KM 163/14.

W tym stanie rzeczy Sąd zwolnił od egzekucji przedmiotowe ruchomości , o czym orzekł w punkcie I sentencji wyroku.

W pkt II wyroku Sąd orzekł o kosztach procesu.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c., statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu w odniesieniu do kosztów postępowania, a skoro pozwany przegrał spór obowiązany był do pokrycia kosztów poniesionych przez powoda .

Na koszty procesu jakie poniósł powód złożyły się: wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika, którego wysokość ustalono zgodnie z wnioskiem powódki , tj. wg. norm przepisanych zgodnie z § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( 60 zł), a nadto poniesiona przez powoda opłata od pozwu (30 zł), oraz opłata skarbowa od udzielonego pełnomocnictwa (17,00 zł).