Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 666/15 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Goleniowie z 2015-10-06

Sygn. akt I C 666/15

UZASADNIENIE

w postępowaniu uproszczonym

Powódka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. wniosła w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew o zapłatę kwoty 878,00 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego liczonymi od dnia 12 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty od kwoty 782,00 zł oraz odsetkami ustawowymi w stosunku rocznym liczonymi od kwoty 96,00 zł dnia 13 maja 2015 roku do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania w kwocie 30,00 zł przeciwko pozwanemu P. P. (1). Roszczenie wynika z zawartej pomiędzy stronami umowy pożyczki pieniężnej numer (...).

Postanowieniem z dnia 25 maja 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Goleniowie na skutek stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty.

Na zarządzenie Sądu powód uzupełnił braki pozwu wniesionego w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Przesyłka zawierająca pozew została pozwanego odebrana 29 lipca 2015 r. Pozwany nie złożył żadnych wyjaśnień, ani odpowiedzi na pozew, nie zażądał też przeprowadzenia rozprawy w jego nieobecności.

Sąd Rejonowy ustalił, następujący stan faktyczny:

Został sporządzony projekt ramowej umowy pożyczki z dnia 26 listopada 2013 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. , a P. P. (1), zgodnie z którym (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. zobowiązała się udzielać P. P. (1) pożyczek gotówkowych na zasadach określonych w umowie ramowej, regulaminie udzielania pożyczek oraz ustawie o kredycie konsumenckim.

Dowód: umowa ramowa pożyczki (projekt) z wzorem oświadczenia o odstąpieniu od umowy – k. 22-25.

Sporządzono formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego.

Dowód: formularz – k. 31-33.

W dniu 23 listopada 2013 r. P. P. (2) dokonał przelewu kwoty 10,00 zł na rachunek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. tytułem: (...).PL NR (...)”.

Dowód: potwierdzenie przelewu – k. 26.

W dniu 26 listopada 2013 r. na adres pablo5656@wp.pl (...). z o.o. z siedzibą w P. wysłała e-mail z informacją, że rejestracja na stronie www.zyrafa.pozyczki została dokonania pomyślnie i wezwała zarejestrowanego do zapłaty kwoty 10,00 zł tytułem (...).PL NR (...)”.

Dowód: wydruk korespondencji mailowej – k. 21.

W dniu 26 listopada 2013 r. na adres pablo5656@wp.pl (...). z o.o. z siedzibą w P. wysłała e-mail z informacją, że pożyczka numer (...) została udzielona.

Dowód: wydruk korespondencji mailowej – k. 30.

W dniu 26 listopada 2013 r. sporządzono warunki umowy pożyczki pieniężnej numer (...) oraz informację o pożyczce numer (...).

Dowód: warunki umowy i informacje – k. 34-35

W dniu 26 listopada 2014 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. dokonała przelewu kwoty 500,00 zł na rachunek P. P. (1) tytułem (...). (...) UMOWĄ POŻYCZKI NUMER „ (...)”.

Dowód: potwierdzenie przelewu – k. 29.

W dniu 28 stycznia 2014 r. na adres pablo5656@wp.pl (...). z o.o. z siedzibą w P. wysłała e-mail z informacją, że pożyczka numer (...) została spłacona.

Dowód: wydruk korespondencji mailowej – k. 38.

Został sporządzony projekt pożyczki z dnia 28 stycznia 2014 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P., a P. P. (1) kwoty 625,58 zł.

Dowód: projekt pożyczki – k. 39-41.

Sporządzono harmonogram spłat pożyczki numer (...) i wzór oświadczenia o odstąpieniu od pożyczki.

Dowód: harmonogram i wzór – k. 42-43.

Sporządzono wezwania do zapłaty kierowane do P. P. (1) w formie pisemnej, elektronicznej telefonicznej i sms.

Dowód: wezwania – k. 44-49.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zdaniem Sądu I instancji, w okolicznościach badanej sprawy zaistniały przesłanki do uwzględnienia roszczenia w wyroku zaocznym.

Zgodnie z treścią art. 339 § 1 i 2 k.p.c., jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

W tym miejscu należy podkreślić, iż przewidziane w art. 339 § 2 k.p.c. domniemanie prawdziwości twierdzeń powoda dotyczy wyłącznie strony faktycznej wyroku i nie obowiązuje w zakresie prawa materialnego. Domniemanie to zastępuje jedynie postępowanie dowodowe i to tylko wówczas, gdy twierdzenia powoda nie budzą uzasadnionych wątpliwości (por. uzasadnienie SN z dnia 18 lutego 1972 r., III CRN 539/71, OSNCP 1972, z. 7-8, poz. 150). Wobec, więc tego, że działanie art. 339 § 2 k.p.c. nie rozciąga się na dziedzinę prawa materialnego, obowiązkiem sądu rozpoznającego sprawę w warunkach zaoczności jest rozważenie, czy w świetle przepisów prawa materialnego twierdzenie strony powodowej uzasadniają uwzględnienie żądania (tak też wyrok Sądu Najwyższego z dnia 31 marca 1999 r., sygn. I CKU 176/97).

W ocenie Sądu wątpliwości budziła zasadność roszczenia powoda.

Na wstępie podkreślić należy, iż niniejsza sprawa toczyła się według przepisów o postępowaniu uproszczonym.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar dowodu określonej okoliczności, ciąży na stronie, która wywodzi z niej pozytywne skutki prawne. Co prawda reguła dotycząca ciężaru dowodu nie może być pojmowana w ten sposób, że ciąży on zawsze na powodzie, jednakże nie może ulegać wątpliwości, iż to na powodzie ciąży dowód faktów prawotwórczych, z którymi wiąże się jego żądanie. Ciężar dowodu wiąże się z obowiązkiem twierdzenia (ciężarem twierdzenia) i obowiązkiem dowodzenia tych wszystkich okoliczności, które mogą być stosownie do art. 227 k.p.c. przedmiotem dowodu. W myśl bowiem art. 227 k.p.c. przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie, w związku z czym przy interpretacji art. 6 k.c. należy mieć na uwadze, że przedmiotem dowodu są tylko fakty prawnie relewantne, istotne dla rozstrzygnięcia o prawach i obowiązkach stron procesu, te, z którymi norma prawna wiąże konsekwencje. Z punktu widzenia roli, jaką odgrywa fakt przy podejmowaniu rozstrzygnięcia, można rozróżnić fakty prawotwórcze, czyli uzasadniające twierdzenie o istnieniu prawa, oraz tamujące i niweczące prawo, czyli wskazujące na nieistnienie prawa, czy to jego niepowstanie, czy to wygaśnięcie. W zależności od rozstrzyganych w procesie kwestii faktycznych i prawnych ciężar dowodu co do pewnych faktów będzie spoczywał na powodzie, co do innych z kolei - na pozwanym (np. w wypadku podniesienia przez niego ekscepcji przeszkadzających powstaniu prawa). Co do zasady na pozwanym spoczywa zatem ciężar udowodnienia okoliczności niweczących lub tamujących roszczenie powoda. Obowiązek natomiast wykazania samego istnienia jak i wysokości roszczenia dochodzonego w pozwie spoczywa stosownie do treści art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. na powodzie. Zgodnie z ich treścią strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Powód więc ma obowiązek wykazać dowodami zaktualizowanie się wszystkich podstaw odpowiedzialności pozwanego co do samej zasady jak i wysokości i tym samym zasadności swoich roszczeń. Powód winien więc udowodnić, iż przysługuje mu roszczenie i to w określonej wysokości.

Zdaniem Sądu powód wykazał, że przelał na rzecz powoda kwotę 500,00 zł z tytułu umowy pożyczki numer (...), jednakże w korespondencji mailowej kierowanej do pozwanego stwierdził, iż ww. pożyczka została zapłacona. Roszczenie powoda zostało więc zaspokojone.

Jednocześnie powód nie wykazał, iż została zawarta umowa numer (...), na podstawie której dochodzi roszczenia. Nie może stanowić dowodu zawarcia umowy jedynie jej projekt, czy harmonogram spłat. Projekt umowy nie został przez nikogo podpisany, nie przedłożono też dowodu na to, iż pozwany zaakceptował projekt umowy pożyczki numer (...) dokonując przelewu na rzecz powoda, co zrobił w przypadku umowy numer (...). Wobec spłaty pożyczki wynikającej zawartej pomiędzy stronami umowy i niewykazania zawarcia nowej umowy pożyczki, roszczenie powoda należało uznać za bezzasadne.

Mając na uwadze powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji.

SSR Sebastian Otto

Sygn. akt I C 666/15

Zarządzenia:

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień,

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda,

3.  dołączyć zgodę na przedłużenie terminu do sporządzenia uzasadnienia

4.  przedłożyć z apelacją lub za 21 dni.

G., dnia 06.10.2015r.

SSR Sebastian Otto

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Bartnicka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Goleniowie
Data wytworzenia informacji: